uprzytomniać || uprzytamniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uprzytomniać || uprzytamniaćam, uprzytomniać || uprzytamniaća, uprzytomniać || uprzytamniaćają, uprzytomniać || uprzytamniaćany {{/stl 8}}– uprzytomnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dkVIIb, uprzytomniać || uprzytamniaćnię … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprzytomnić — dk VIa, uprzytomnićnię, uprzytomnićnisz, uprzytomnićnij, uprzytomnićnił, uprzytomnićniony uprzytamniać a. uprzytomniać ndk I, uprzytomnićam, uprzytomnićasz, uprzytomnićają, uprzytomnićaj, uprzytomnićał, uprzytomnićany często w połączeniu z… … Słownik języka polskiego
ewokować — ndk IV, ewokowaćkuję, ewokowaćkujesz, ewokowaćkuj, ewokowaćował, ewokowaćowany książk. «wywoływać, uprzytamniać» Dekoracje teatralne ewokowały nastrój niesamowitości. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
ewokować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ewokowaćkuję, ewokowaćkuje, ewokowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać skojarzenie z czymś; przywoływać, uprzytamniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ewokować przeszłość. Ewokować nastrój grozy. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień